De Sint en armoede
- door Walter Hobelman
- •
- 03 dec, 2018
- •
Al jarenlang 'heb ik iets met armoede'. Het begint in 2007, als ik in contact kom met een kinderkoor uit Oeganda en de stichting die daar achter zit. In no-time word ik geraakt door de trieste verhalen over 'de parel van Afrika', zoals Oeganda vaak genoemd wordt. En net zo snel neemt het besef toe "hier moeten we/ moet ik iets aan doen!" In de wetenschap dat ik niet alles op kan lossen. Maar dat belet mij niet om in elk geval dát te doen wat ik wél aan het probleem kan doen, want elke druppel op de gloeiende plaat is er 1.
In de jaren die volgen vraag ik me soms af "waar komt dat verlangen om iets te doen aan onrechtvaardigheid toch vandaan? "
En opeens...in 2014 krijg ik het antwoord, als mijn zwager alle dia's - die mijn vader heeft gemaakt - digitaal heeft omgezet en er een geweldig arsenaal aan jeugdbeelden in mijn bezit komt. Waaronder bovenstaande foto. Ik denk van mijn eerste of tweede sinterklaas feest. Rechts mijn zus, links zit ik. Meer hoef ik niet te zeggen denk ik.... Het autootje heb ik nog steeds overigens. Zó goed worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt :-)
Sinterklaas en armoede. Eén op de negen kinderen in Nederland leeft in armoede. Kijk morgen op de sportclub eens om je heen,of op het schoolplein, of in de kerk, of gewoon op straat. Eén op de negen kinderen die in deze dagen voor het sinterklaasfeest (en de kerstdagen) dagelijks geconfronteerd wordt met de verschillen in Nederland. Voor wie het NIET vanzelfsprekend is dat je schoen elke ochtend gevuld is met het één of ander. Een kind,dat misschien als 'ervaringsdeskundige'al niet eens de moeite meer neemt om een schoen te zetten.
De decembermaand kan een rotmaand zijn voor mensen in je omgeving. 227.000 huishoudens in Nederland leven langdurig onder de armoedegrens ( https://www.armoedefonds.nl/armoede-in-nederland) en voelen deze maand de onmacht om niet mee te kunnen doen aan het grote cadeautjes feest. Ouders die 's nachts wakker liggen met de vraag: "Waar haal ik in vredesnaam een kleinigheidje voor mijn kinderen vandaan?" Of niet weten hoe ze met kerst iets anders dan anders op tafel kunnen zetten.
De afgelopen paar jaar hebben wij met ons gezin onder bewind gestaan en konden wij niet als vanzelfsprekend beschikken over ons eigen geld. We hebben geluk gehad, onze bewindvoerder dacht mee en er was altijd wel wat ruimte voor iets extra's in deze maand. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Onze kinderen zijn gelukkig groot genoeg om te beseffen dat 'veel cadeau's'niet zaligmakend is. En dat je ook een heel gezellige avond kan hebben met zelfgemaakte surprises en gedichten en een cadeautje van maximaal €15 Want het gaat om de gezelligheid, toch? Maar k hoor zo af en toe verhalen over bewindvoerders die minder goedgevig zijn. Daar kan natuurlijk een reden voor zijn. Toch vind ik dat daar goed over nagedacht moet worden. Ook een bewindvoerder kan voor sinterklaas spelen.
Maar er zijn dus gezinnen genoeg waar dat allemaal niet haalbaar is. Waar de Sint wél stilletjes het huisje voorbij rijdt, op weg naar acht van de negen kinderen die wél het sinterklaasfeest kunnen vieren. Daarom mijn vraag: Kijk de komende dagen eens om je heen. Zie jij iemand voor wie het Sinterklaasfeest geen feest is? En wat kan jij daar misschien aan veranderen? Een kleinigheid is al genoeg.
Over armoede in Nederland ga ik een boek schrijven. Over 'wat schulden met je doen' maar ook over de mogelijkheden om af te rekenen met schulden. Opwww.almijnschuldisweggedaan.nl vind je er meer over.
In de jaren die volgen vraag ik me soms af "waar komt dat verlangen om iets te doen aan onrechtvaardigheid toch vandaan? "
En opeens...in 2014 krijg ik het antwoord, als mijn zwager alle dia's - die mijn vader heeft gemaakt - digitaal heeft omgezet en er een geweldig arsenaal aan jeugdbeelden in mijn bezit komt. Waaronder bovenstaande foto. Ik denk van mijn eerste of tweede sinterklaas feest. Rechts mijn zus, links zit ik. Meer hoef ik niet te zeggen denk ik.... Het autootje heb ik nog steeds overigens. Zó goed worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt :-)
Sinterklaas en armoede. Eén op de negen kinderen in Nederland leeft in armoede. Kijk morgen op de sportclub eens om je heen,of op het schoolplein, of in de kerk, of gewoon op straat. Eén op de negen kinderen die in deze dagen voor het sinterklaasfeest (en de kerstdagen) dagelijks geconfronteerd wordt met de verschillen in Nederland. Voor wie het NIET vanzelfsprekend is dat je schoen elke ochtend gevuld is met het één of ander. Een kind,dat misschien als 'ervaringsdeskundige'al niet eens de moeite meer neemt om een schoen te zetten.
De decembermaand kan een rotmaand zijn voor mensen in je omgeving. 227.000 huishoudens in Nederland leven langdurig onder de armoedegrens ( https://www.armoedefonds.nl/armoede-in-nederland) en voelen deze maand de onmacht om niet mee te kunnen doen aan het grote cadeautjes feest. Ouders die 's nachts wakker liggen met de vraag: "Waar haal ik in vredesnaam een kleinigheidje voor mijn kinderen vandaan?" Of niet weten hoe ze met kerst iets anders dan anders op tafel kunnen zetten.
De afgelopen paar jaar hebben wij met ons gezin onder bewind gestaan en konden wij niet als vanzelfsprekend beschikken over ons eigen geld. We hebben geluk gehad, onze bewindvoerder dacht mee en er was altijd wel wat ruimte voor iets extra's in deze maand. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Onze kinderen zijn gelukkig groot genoeg om te beseffen dat 'veel cadeau's'niet zaligmakend is. En dat je ook een heel gezellige avond kan hebben met zelfgemaakte surprises en gedichten en een cadeautje van maximaal €15 Want het gaat om de gezelligheid, toch? Maar k hoor zo af en toe verhalen over bewindvoerders die minder goedgevig zijn. Daar kan natuurlijk een reden voor zijn. Toch vind ik dat daar goed over nagedacht moet worden. Ook een bewindvoerder kan voor sinterklaas spelen.
Maar er zijn dus gezinnen genoeg waar dat allemaal niet haalbaar is. Waar de Sint wél stilletjes het huisje voorbij rijdt, op weg naar acht van de negen kinderen die wél het sinterklaasfeest kunnen vieren. Daarom mijn vraag: Kijk de komende dagen eens om je heen. Zie jij iemand voor wie het Sinterklaasfeest geen feest is? En wat kan jij daar misschien aan veranderen? Een kleinigheid is al genoeg.
Over armoede in Nederland ga ik een boek schrijven. Over 'wat schulden met je doen' maar ook over de mogelijkheden om af te rekenen met schulden. Opwww.almijnschuldisweggedaan.nl vind je er meer over.